Wijnweetjes

Hoe wordt wijn gemaakt?

Om wijn te maken heb je druiven nodig. De rijpe druiven plukt men meestal per tros. Deze trossen gaan naar de kelder om verwerkt te worden. In de kelder begint de wijnbereiding met het kneuzen of persen van de druiven. Sap haalt men op twee manieren uit de druiven. De eerste manier is dat het sap door haar eigen gewicht uit de druif loopt (free-run juice) Bij de tweede manier pers je het sap uit de pulp die na de eerste passage overgebleven is. Hier kun je net zo lang persen totdat de pitten en de velletjes hun smaken achterlaten. Deze wijnen verkopen wij liever niet. Hiervoor moet je naar de supermarkt.

Na het persen volgt de (eerste) gisting. Druivensap is zoet, er zitten veel suikers in. Gisting is niets anders dan dat suikers worden omgezet in alcohol en koolzuurgas (= bellen/bubbels). Het sap verblijft zo’n 10 à 15 dagen in een tank / houten vat. Je kunt het al (jonge) wijn noemen. Afhankelijk van de kwaliteit wordt de wijn overgebracht naar andere tanks of houten vaten (fusten) om verder te rijpen. Onder andere zuurstof uit de lucht zorgt er dan voor dat kleur en smaak veranderen. Dit probeer je te vermijden. Bij wijnen op vat gerijpt zie je vaak een donkere kleur dan bij wijnen gerijpt in stalen / betonnen tanks. Om de wijn te klaren (doorzichtig / helder te krijgen) wordt ze een paar keer overgepompt tussen de verschillende tanks. Zodra de wijn in de fles gaat filtert men de wijn om nagisting te voorkomen. Bij mousserende wijnen vindt de nagisting in de afgesloten flessen plaats dan ontstaat er wijn met nog krachtigere bubbels, zoals Cava of Champagne. Wanneer de wijn in flessen zit kan een wijn verder rijpen en kunnen er nog meer smaken ontwikkeld worden.

Druivenrassn

Druivenrassen

De druivenstok is een klimplant en is 1 van de tien geslachten van de familie van de Ampelidaceën, de soort waarvan wij de voor ons zo bekende wijnen van maken is vitis vinifera. En die is weer onder te verdelen in vele druivenrassen. Druivenrassen vind je in veel verschillende kleuren en maten. Ieder ras heeft zijn eigen specifieke kenmerken en smaken. Van Italië bijvoorbeeld zegt men dat het, het land is van 1.001 druivensoorten. Of er echt zoveel staan is niet te zeggen, maar men ontdekt bij regelmaat een oud en vergeten ras. En dat niet alleen in Italië… Wel kan men stellen dat veel soorten aan elkaar gerelateerd zijn alleen dragen ze een andere naam. Ook komen nieuwe rassen vaak voort uit kruisbestuivingen (wel met hulp van de mens), hybrides genaamd. Deze veredelde soorten steken hun kop vaak op in nieuwe gebieden, waaronder Nederland.

De meest bekende, soms meest aangeplante druivenrassen op dit moment zijn: Chardonnay, Sauvignon Blanc, Merlot, Cabernet Sauvignon & Shiraz. De laatste tijd steken steeds meer “onbekende” namen de kop op, althans niet voor ons. Wij hebben reeds een selectie met druivenrassen in ons assortiment waar wij veel van weten, maar die ons regelmatig weer verbazen door hun smaakprofiel.

WIJN BEWAREN

Wijn bewaren

Wijn bewaren; wel of niet? Heeft het zin om wijn te bewaren? En om oogstjaren uit het hoofd te leren? Niet echt; slechts een paar wijnen gaan er in kwaliteit op vooruit door ze tijd op fles te gunnen. De meeste wijnen worden door ze te bewaren wel ouder, maar daardoor niet beter of lekkerder. Ongeveer 9 op de 10 wijnen komt drinkrijp op de markt en is bestemd om binnen één à twee jaar gedronken te worden. De prijs vormt vaak al voldoende indicatie. Wij selecteren wijnen die wel na een aantal jaar nog steeds goed drinkbaar zijn. Oogstjaren Door de enorme technische vooruitgang in wijnbouw en vinificatie (wijnbereiding) zijn oogstjaren een stuk minder belangrijk geworden dan vroeger.

Er valt tegenwoordig zo veel aan een wijn te corrigeren, dat dramatisch slechte jaren voltooid verleden tijd zijn. Onderlinge verschillen tussen jaren zijn daarmee niet verdwenen, maar je hoeft je er als consument geen al te grote zorgen over te maken. Moet je het belang van oogstjaren niet overschatten, je moet het ook weer niet onderschatten. Het is bijvoorbeeld een misvatting om te denken dat de klimaatomstandigheden in Nieuwe Wereldlanden ieder jaar identiek zouden zijn, met altijd zon en nooit vorst of neerslag op verkeerde momenten. Ze krijgen daar gemiddeld wel meer zon dan in grote delen van Europa, maar net zo goed hebben ze er te maken met (te) koele lentes of (te) grote droogte. Wat de omstandigheden ook geweest zijn en wat oogstjarentabellen ook mogen suggereren, het is uiteindelijk altijd de individuele producent die tekent voor de klasse of het gebrek aan klasse van een wijn. Goede producenten herken je aan wat ze in 'mindere' jaren laten zien. Gedetailleerde informatie per land en gebied vind je in oogstjarenboekjes bij de betreffende instanties per land. De meest algemene info over wijn vind je hier: http://www.oiv.int/

Zuurstof

Wat gebeurt er nu eigenlijk bij het bewaren van een wijn? Een sleutelrol bij het ouderen van wijn speelt de inwerking van zuurstof. Als je een wijn maar lang genoeg aan zuurstof blootstelt, leidt dat tot de afbraak ervan. Wil je een eenmaal gerede, gebottelde wijn bewaren, dan moet je de invloed van die zuurstof tot een minimum beperken. Doe je dat niet, dan zal de wijn snel oxideren. De bedoeling is juist dat die oxidatie heel langzaam verloopt. Maar ook zonder inwerking van zuurstof - bijvoorbeeld wanneer een fles is afgesloten met een schroefdop - zal een wijn zich toch ontwikkelen, zij het veel langzamer dan een wijn die met een kurk is afgesloten. Aangezien de kurk in de hals van een horizontaal gelagerde fles door het contact met de wijn nat blijft en dus niet indroogt, verloopt de inwerking van de zuurstof slechts langzaam en heel geleidelijk. Hoe groter het formaat van de fles, des te geringer het effect van de zuurstof op de wijn. Wijn op grote formaten rijpt daarom langzamer en beter dan wijn in standaardflessen. Een fles wijn die eenmaal ontkurkt is en waar een deel van is uitgeschonken, loopt in kwaliteit terug door diezelfde inwerking van de zuurstof. Hoe snel dat gebeurt, hangt af van de kracht van de wijn. Sluit een aangebroken fles in ieder geval af om dit proces enigszins te vertragen en bewaar witte en rosé wijn in de koelkast.

Rood

Een bewaarwijn is niet per definitie maar wel meestal een rode wijn. Van rode wijn is bekend dat bij het ouderen de fenolen een belangrijke rol spelen. Deze fenolen zijn de looistoffen (tannines) en de kleurstoffen. Ze gaan na verloop van tijd met de zuurstof verbindingen aan die als bezinksel worden afgezet. Dit verklaart waarom oude(re) rode wijnen minder tannineus zijn dan jonge en waarom ze minder rood-blauwe kleurstoffen hebben. Tegelijkertijd gaan de duizenden (!) elementen die bijdragen aan de geur en de smaak van de wijn zowel onderlinge reacties aan als reacties met de fenolen. Hierdoor ontstaan steeds complexere samenstellingen, zo complex dat de term boeket voor het aroma van een gerijpte wijn inderdaad op zijn plaats is.

Wit

Hoe zit het met wit? In het algemeen geldt dat witte wijnen gevoeliger zijn voor zuurstof dan rode, en daarmee ook voor verkleuring.

Ze bezitten namelijk veel minder fenolen dan rode.

De gangbare opvatting is dat ze daardoor minder goed zouden rijpen dan die rode. Toch is dat geen afdoende verklaring. Zie bijvoorbeeld hoe Riesling wijnen zich jaren lang op fles kunnen ontwikkelen. Veel langer dan, pak weg, een rode wijn als Beaujolais Villages. En dat terwijl die Riesling wijnen én weinig fenolen én weinig conserverend werkende alcohol hebben. Waar ze wel over beschikken zijn zuren en extract. Wijnen die een malolactische gisting ondergaan, verliezen een deel van de voor rijping zo cruciale appelzuren en ontwikkelen daardoor snel.

Edelzoet

De ervaring leert verder dat edelzoete wijnen die gemaakt zijn van laat geoogste of van door botrytis (edele rotting) aangetaste druiven in de regel uitstekend ouderen. Evenals zuren werken ook restsuikers conserverend. Wellicht is er nog een bijkomende factor met een gunstig effect op de rijping: een hoog extract van mineralen in de wijn.

Klassieke bewaarwijnen

Welke flessen zijn nu concreet de moeite van het bewaren waard? Wijnen die zonder problemen een jaar of tien opgelegd kunnen worden zijn o.a.:

• Vintage Port. Porto levert met het type Vintage - wijn met een oogstjaar - dé klassieke bewaarwijn bij uitstek. Grote Vintages blijven decennia lang onwaarschijnlijk vitaal. Tegelijk is dit een van de weinige uitzonderingen op de regel dat versterkte wijnen onmiddellijk drinkbaar zijn.

• Bordeaux. Goede nummer 2, zij het uitsluitend op het hoogste niveau, d.w.z. dat van crus classés. Ook Sauternes, een van 's werelds klassieke botrytiswijnen rijpt voortreffelijk.

• Bourgogne. Goede rode wijnen met premier of grand cru status rijpen goed, zij het niet in die mate als Bordeaux. Voor de meeste witte, gemaakt van chardonnay, geldt dat nog meer. Topwijnen uit Chablis, Meursault en Puligny rijpen daarentegen wel goed.

• Rhône. Vooral de grote rode wijnen uit het noorden, gemaakt van de syrah, in appellations als Côte-Rôtie, Hermitage en Cornas.

• Sud-Ouest. De rode Madiran, gemaakt van tannat, en de zoete versie van Jurançon (petit manseng).

• Midden Loire. Vouvray en Coteaux du Layon, gemaakt van chenin en met botrytis.

• Piemonte. Nebbiolowijnen als Barolo en Barbaresco.

• Chianti. Alleen op het niveau van Riserva of dat van Super Tuscans, pure Sangiovese of assemblages met cabernet sauvignon. Brunello di Montalcino.

De klassieke Sangiovese uit Toscane.

• Spanje. Beperkt aantal rode tafelwijnen vooral gemaakt van Tempranillo en Monstrell. In Spanje zijn dit vooral wijnen uit Rioja, Ribera del Duero, Jumilla en Priorat. Veelal wijnen met langere lagering op vat en fles. Meestal de (gran) reserva’s.

• Portugal. In Portugal o.a. Bairrada van de bagadruif.

• Nieuwe Wereld. De grote Cabernets uit Californië. Uit Australië de grote Cabernets en top Shiraz. Eveneens uit Australië botrytiswijnen van sémillon. Dit geldt ook voor Zuid Afrika.

• Duitsland. Grote Rieslings, en dan vooral de edelzoete botrytiswijnen van het kaliber Auslese, Beerenauslese, Trockenbeerenauslese of Eiswein.

• Oostenrijk. Edelzoete botrytiswijnen uit Burgenland.

• Hongarije. Edelzoete Tokaj met botrytis.

• Champagne. Meestal niet, want de rijping vindt al plaats tijdens het productieproces. Uitzondering op deze regel vormen de Vintages, vooral wanneer die gebotteld zijn op groot formaat.

• Cava. Enkele wijnen rijpen soms 36 maand op fles voordat ze verkocht worden. Hier merk je dat ze jaren na vrijgave nog steeds fris zijn. Dit komt door de gebruikte rassen, die hoog in de zuren zijn.

wijn serveren

Wijn serveren

Hoe het beste wijn serveren?

Wijn staat of valt met een goede schenktemperatuur en goed glaswerk. Een ander aandachtspunt bij het serveren is het beluchten van wijn. Zuurstof kan namelijk een heel positief effect op de geur en de smaak van de wijn hebben, vooropgesteld dat die wijn niet al te ver ontwikkeld is. Wanneer een wijn veel bezinksel heeft, is het logisch om dat apart te houden. In beide gevallen is overschenken in een karaf de oplossing. Dat is niet alleen functioneel, maar geeft nog een beetje 'extra'.

Temperatuur

De serveertemperatuur van een wijn kan zowel negatieve als positieve elementen in die wijn versterken. In het algemeen worden wit en rosé koeler geserveerd dan rood. De gulden regel is het vermijden van extremen. Met andere woorden, serveer rood niet te warm, wit niet te koel. Serveer in geval van twijfel een wijn liever iets te koel dan iets te warm; in het glas warmt hij immers snel op. Een lage temperatuur accentueert tannines. Vandaar de aanbeveling om wijnen met veel tannine betrekkelijk warm te serveren. Komt een rode wijn echter boven de 20°C uit, dan begint de alcohol te verdampen en onaangenaam te prikken. Komt een witte wijn onder de 8°C, dan gaat dat ten koste van het aroma. Bovendien verlamt de koude de smaakpapillen en proef je maar een fractie van wat de wijn te bieden heeft.

Een indicatie voor serveertemperaturen per type:

Rode wijnen met veel tannine 16-18°
Soepele, fruitige rode wijnen 10-14°
Complexe droge witte wijnen 12-14°
Rosé 6-12°
Lichte, droge witte wijnen 8-10°
Zoete witte wijnen 6-8°
Mousserende wijnen 6-8°

Karafferen en decanteren

De fles laten 'ademen', heeft maar weinig effect op de wijn, mits de wijn al enkele dagen open is. Wijn reageert namelijk alleen op zuurstof bij intensief contact, door hem te walsen in het glas of door hem te over te schenken in een karaf, te karafferen. De regels voor dat overschenken lijken op het eerste gezicht nogal gedetailleerd maar blijken in de praktijk toch hun nut te hebben. Vanzelfsprekend moet een karaf brandschoon zijn en mag hij geen geurtjes afgeven. Proef de wijn eerst uit de fles om te controleren of hij geen fouten heeft, spoel dan de karaf om (dit is het zogeheten vineren) en schenk er vervolgens de rest van de fles in uit. Is het de bedoeling om een wijn van zijn bezinksel te scheiden, te decanteren, dan is het handig om de capsule in zijn geheel van de flessenhals te verwijderen. Houd je de hals daarna bij het uitschenken boven een lichtbron, dan zie je precies wanneer het bezinksel begint mee te komen en het tijd is om te stoppen. Bij wijnen zonder bezinksel, die alleen maar lucht nodig hebben, hoeft de capsule er niet per se af. Wat wel altijd moet gebeuren is het schoonmaken van de flessenrand voordat de wijn in de karaf wordt geschonken.

Rood

Bij karafferen en decanteren ben je geneigd om vooral aan krachtige rode wijnen te denken. Wellicht het bekendste voorbeeld van zo'n wijn die absoluut gedecanteerd moet worden is Vintage Port. Die vormt bij het rijpen op fles namelijk een dikke laag bezinksel. Verder zijn er de nodige tafelwijnen die voor deze behandeling in aanmerking komen, zeker nu ongefilterde wijnen steeds meer geaccepteerd raken. Dit soort wijnen wordt bovendien vaak gekenmerkt door een royale hoeveelheid tannines. Blootstelling aan zuurstof maakt de tannines zachter. Een dubbele reden dus om de karaf te voorschijn te halen. Rode wijnen die vanwege hun structuur voor decanteren in aanmerking komen zijn o.a Bordeaux, Sud-Ouest zoals Madiran en Cahors, de betere wijnen uit de Languedoc, Noordelijke Rhône-wijnen, Italiaanse toppers uit Toscane (bijv. Brunello) en Piemonte (bijv. Barolo), Portugese wijnen van het type Bairrada en Cabernet Sauvignon uit de Nieuwe Wereld. Alle andere wijnen kunnen gewoon voor de 'show' in een karaf geserveerd worden, zolang ze maar jong zijn. Voor jonge wijnen geldt: baat het niet, dan schaadt het niet. Voor tere oudere wijnen daarentegen: alleen decanteren als het vanwege te veel bezinksel echt moet en dan direct serveren. De zuurstof kan immers snel vernietigend toeslaan.

Wit

Minstens zo gebaat bij karafferen is witte wijn! Dit geldt vooral voor jonge witte wijn die reductief is opgevoed, dat wil zeggen met minimaal zuurstofcontact. Het kan gaan om wijnen die op roestvrijstalen tanks gelagerd zijn, maar even zo goed ook op hout. Bepaalde houtwijnen liggen soms lang sur lie, op het fijne bezinksel dat na de gisting gevormd wordt en dat voor een zuurstofarme omgeving zorgt. Zuurstof zorgt ervoor dat zulke wijnen zich openen en hun aroma's ontwikkelen. Bovendien verdwijnt eventueel aanwezig koolzuur. Te denken valt hier onder meer aan jonge Rieslings, Chardonnay wijnen in oude stijl (Chablis bijvoorbeeld), maar ook aan extractrijke Sauvignons van de Loire. Het resultaat is vaak verrassend. En het gegeven dat karafferen van witte wijnen maar zelden gebeurt, wil nog niet zeggen dat het daarom geen zin heeft, in tegendeel zelfs!

Glazen

Iedere wijn verdient een deugdelijk glas. De vorm van het glas beïnvloedt namelijk de waarneming van geur en de smaak. Een goed wijnglas is kleurloos en heeft een ruime, naar boven iets toelopende kelk met een dunne rand. Kleine glaasjes zijn uit den boze, al was het alleen maar omdat je er niet mee kunt walsen. Met een ruim glas kun je dat wel, en het aroma komt in zo'n glas veel beter tot uitdrukking. Vergeet de 'traditionele' streekglazen of, erger nog, streekglaasjes. Functionaliteit is in de regel niet hun sterkste eigenschap. Tip: bewaar wijnglazen als het even kan rechtop. Zet je ze omgekeerd in een kast, dan kan dat leiden tot hoogst onaangename geurtjes.

alcoholvrij

Alcoholvrij

Alcoholvrije dranken, vooral alcoholvrij bier zit de laatste paar jaar in de lift.

Alcoholvrije wijn staat wat dat betreft nog in de kinderschoenen, maar de veranderingen volgen elkaar in rap tempo op. Zo zijn de productiemethoden de afgelopen jaren voor alcoholvrije wijnen drastisch verbeterd, geavanceerder geworden en deze ontwikkeling staat niet stil.

Of men nu water en aroma’s toevoegt aan druivensap of dat men de wijn de-alcoholiseert, middels een speciale techniek, de komende jaren zullen de verschillende manieren voor het maken van alcoholvrije wijn alleen maar verbeteren.

Wij geloven terdege dat alcoholvrije wijn bestaansrecht heeft, maar wat is nu alcoholvrije wijn en waarom zou je dit willen drinken. Voor meer info zie hieronder bij WIJNWEETJES.

Wat is alcoholvrije wijn?

Alcoholvrije wijn was voorheen gegist druivensap, ofwel wijn. Middels een speciale techniek, heeft men de alcohol uit het product gehaald.

Op welke manier men de alcohol ook onttrekt, de kans bestaat dat er een spoor van alcohol achterblijft.

Volgens de Nederlandse en Europese wetgeving mag wijn alcoholvrij worden genoemd als het alcoholvolume maximaal 0,5% is. Dit restant geldt dan als veilig voor consumptie.

Als gevolg van gisting van natuurlijke suikers kan elk product, zoals een rijpe banaan, kiwi, sinaasappelsap, brood of zelfs cola dan ook sporen van alcohol bevatten.

Waarom Alcoholvrije wijn

Een glas alcoholvrije wijn bevat gemiddeld maar 35 calorieën. Dat is nog minder dan de helft van het aantal calorieën in een glas echte wijn.

Alcoholvrije wijn is dus een prima alternatief voor frisdrank, vruchtensappen en andere dranken met veel suikers. Maar ook een prima alternatief tijdens de zwangerschap en tijdens de borstvoeding, in het verkeer, zelfs bij medicijngebruik en ziekte.

Wat de reden ook is, mensen die geen alcohol mogen drinken vinden het altijd niet even leuk om aan de frisdrank te moeten, terwijl anderen uit het gezelschap een wijntje kunnen drinken.

Hoe wordt alcoholvrije wijn gemaakt.

Aan onze alcoholvrije VINOZERO wijn wordt de alcohol onttrokken middels vacuümdestillatie. Hierbij wordt op een lage temperatuur (33°C) de alcohol uit de wijn gehaald, waardoor de kwaliteit, de aroma’s en de smaak zoveel mogelijk behouden blijft.

Natuurlijk zal door het verwijderen van de alcohol de smaak anders lijken, maar nu begrijp je wat alcohol met een product doet.

de BUBBEL-box

Prijs: € 25,00

Over de wijnkoffer

Wie zijn wij

Klantenservice

Contact

Bestellen, Verzenden & Leveren

Betalen

Retourneren